د اقبال د یو شعر سرنوشت

Mon, September 12, 2011 13:34

د اقبال د یو شعر سرنوشت

چې لا نه و جلا سوی هندوستان

د اقبال په ذهن کی پوخ سو پاکستان

په میراث یې قوم ته پریشود نصیحت

د افغان په باب یې کړ دا وصیت:

د اوبو خاورو یو جسم دی ایشیا

د افغان ملت یې زړه دی په ریشتیا

آبادی یې آبادی د ایشیا

خرابې یې خرابې د ایشیا

تر کوڅه تیر آشنا هیر کړه لږ مهال

پر اوبو لیک سو سره وصیت پوخ د اقبال

لیونی د اقتدار هیڅ نه وینی

ورانوﻱ د افغان کور خوشې کوی

په پلمه د خپل هیواد د آبادی

ملا تړلې یې د افغان د خرابی

خیر به یو نسې وطن ستا او نه ته

هیروی که ته وصیت د پلار نیکه

داکتر صالح محمد (زیری)

شیدو – ګلبهار – نوشهره – صوبه سرحد

۵ د میزان ۱۳۷۳

ای د ټوپک ږغه!

غرقیږو که یو نه شو!

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد