یزدان ظفری، ادیلاید آسترالیا

 

قبل ازینکه من نیز خاطره خود را پیرامون شخصیت والای زنده یاد رفیق ببرک کارمل محبوب تحریر نمایم یاد آور می شوم که نوشته ی رفیق عزیز انجینیر چراغعلی را با چشمان اشک آلود مطالعه نمودم و همچنان اظهار سپاس می کنم از گردانندگان سایت وزین «اصالت» ناشر افکار دموکراتیک خلق افغانستان و بخصوص انجینیر «همت» گرامی که پیوسته و بدون احساس خستگی سالروز  تولد و جاویدانگی رهبر خردمند زحمتکشان وطن را همه ساله از طریق سایت وزین «اصالت» گرامی می دارد. 

رفقای عزیز، 

پیرامون مبارزه و شخصیت رفیق کارمل، رفقا و یاران همدورانش نوشته ها و صحبت های فراوانی نموده، بخصوص در این سالهای اخیر، رفیق دستگیر پنجشیری، یکی از رهبران طراز اول حزب دموکراتیک خلق افغانستان، با ابراز ندامت از مخالفتها با رفیق کارمل در دوران حاکمیت مقالات و نوشته های را در مورد مبارزات و بویژه نقش فعال آن زنده یاد در تأسیس جنبش چپ دموکراتیک در سایتها به نشر رسانیده است. بجاست که من بمثابۀ یک عضو "ح.د.خ.ا."  از رفیق پنجشیری اظهار سپاس نمایم.

من نیز می خواهم بخاطر گرامی داشت از پانزدهمین سالروز جاویدانگی رهبر بزرگ و ممثل وحدت ملی وطن خود دو خاطره ای را یاد آور شوم، که یکی آن از کاکایم مرحوم "موسی قریه دار" است که خدمت سربازی خویش را قبل از سال ۱۳۴۵ بحیث بادی گارد مرحوم ډگرجنرال حسین خان پدر زنده یاد رفیق کارمل سپری نموده بود. و خاطره ی دیگر آن از خودم و رفیق "محمدالدین اندرابی" معاون سیاسی غند ده فرقه ۲۰ بغلان و دیدار مان با رفیق کارمل در سال ۱۳۶۱ در دفتر کارش است.

خاطرۀ اول: در سال ۱۳۵۲ متعلم صنف هفتم مکتب بودم، زمستان بود، موسفیدان و اهل قریه پیش روی حویلی در آفتاب پیتو نموده بودند، من آنها را با چای و چلم خدمت می کردم. آنان درباره ی احزاب سیاسی که در آن زمان تشکیل و رشد یافته بود صحبت های داشتند، یکی از کمونیزم می گفت و دیگری از اخوانیها. برای من که در آن زمان ۱۳ ساله بودم، شنیدن همچو صحبت ها بسیار جالب و دلچسپ بود و برای اولین بار نام رفیق کارمل عزیز را از زبان کاکایم موسی قریه دار شنیدم که از مبارزات، شجاعت و مردم دوستی وی صحبت می کرد. در لابلای صحبت وی آنچه که برایم خیلی جالب بود این بود که می گفت: "ببرک کارمل پسر یک جنرال بسیار عالی رتبۀ دولتی و قوماندان قول اردو می باشد و زنده گی مرفه دارند. او حزبی را تشکیل داده است که برای تأمین و اعادۀ حقوق زحمتکشان افغانستان مبارزه می نمایند" و ادامه داد "ببرک کارمل هیچ ضرورت ندارد که مبارزه نماید او در حقیقت علیه منافع خود نیز بخاطر تأمین منافع انسانهای محروم و زحمتکشان افغانستان قرار گرفته است.". موسی قریه دار همیشه از رفیق کارمل عزیز با خاطرات نیکو یاد می نمود. آن زمانیکه حزب قدرت را گرفت و رفیق کارمل بحیث معاوین شورای انقلابی تعیین شد او با تعدادی کثیری از موسفیدانِ قریۀ ما با شوق و علاقمندی زیاد جهت تبریکی نزد رفیق کارمل رفتند. ولی متأسفانه دیری نگذشت که حملاتِ وحشیانۀ حفیظ االله امین بالای هموطنان رنجدیدۀ کشورما آن دست آورد بزرگ را بسوی نابودی سوق داد.

خاطره ی دوم: در سال ۱۳۶۱ بخاطر اجرای یک سلسله کارهای رسمی از غند ۱۰ فرقه ۲۰ بغلان به ریاست عمومی امور سیاسی به کابل رفتم، بعد از چند روزی، با رفیق محمدالدین اندرابی در دهلیز ریاست روبرو شدم. او که جهت اشتراک در یک سیمینارِ کارمندانِ سیاسی به کابل آمده بود برایم گفت: "رفیق یزدان، چند روز صبر کنید، بعد از ختم سیمینار هردوی ما یک بار جهت دیدن رفیق کارمل در دفتر کارش میرویم.". تعجب کرده پرسیدم: نزد رفیق کارمل بخاطر چه؟ گفت: "فقط بخاطر دیدن رهبر از نزدیک، اگر کدام وقتی کشته شویم با آرمان خود از دنیا نرویم.". رفیق محمدالدین زمینه را مساعد ساخت تا دیداری از زنده یاد ببرک کارمل داشته باشیم. وقتی به دفتر رفیق کارمل رفتیم او ما را مورد شفقت و نوازش خود قرار داد و سوالاتی راجع به افسران و سربازان فرقه و وضعیت معیشیتی آنان نمود و توسط رفیق محمدالدین معاون سیاسی غند پیرامون سولات گزارش داده می شد. رفیق محمد الدین در لابلای صحبت خود بطور غیر مستقیم واضح ساخت که ما هردوی که اینجا هستیم پرچمی می باشیم. رفیق کارمل با حوصله مندی گوش می داد. بعد از ختم صحبت رفیق محمدالدین گفت: "شما هر دو رفیق و افسر جوان نی "خلقی" میباشید و نی "پرچمی"، هردوی شما عضو "ح.د.خ.ا." هستید.". او همچنان یاد آور شد، "من قبول دارم که یک تعدادی از رفقای ما هم در سطح رهبری حزب و هم در صفوف بنامهای "خلقی" و "پرچمی" یاد میشوند، ولی هردوی شان اهداف و مرام مشترک دارند. و بسوی یک هدف و آرمان روان هستند." و رفیق کارمل از نامهای رفقا صالح محمد زیری، دستگیر پنجشیری، اسلم طنجار، سید محمد گلابزوی، شیرجان مزدوریار و انجینیر نظر محمد بعنوان همکاران مشترک خود به نیکویی یاد نمود و هم چنان گفت: "شما هردوی تان در قطعه و جزوتامیکه در آن وظیفه اجرا مینمایید شاهد هستید که آن تعداد از رفقای که بنامهای "خلقی" یاد میشوند دوشادوش آنهایکه بنام "پرچمی" یاد میگردند شب و روز در دفاع از وطن و مردم خود قرار دارند و جانهای شیرین خود را فدای وطن می سازند. بناً دو رفیق که جانهای شان را در راه یک هدف از دست می دهند نباید بالای آنها بجز از نام حزب دموکراتیک خلق افغانستان نامهای دیگری بنام مثلآ "خلقی" و "پرچمی" گذاشت." 

جاویدان باد نام نامی رفیق کارمل!

یزدان ظفری، ادیلاید آسترالیا

 

 

  

 

 

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد

Copyright©2006Esalat

 

www.esalat.org