سروده های شنبه ارجو

Thu, June 17, 2010 15:10:54

شنبه (ارجو)

محترم انجنیر صاحب فضل الرحیم (همت)!

امیدوار هستم با تمام دست اندرکاران سایت «اصالت» جور و سر حال بوده باشید.

این بار اثر دیگری از شاعر جوان محترم شنبه (ارجو) به دسترس ما قرار گرفته که جهت نشر در سایت انترنیتی پیشکش حضورتان می نمایم.

با احترام،

حبیب الله (دولت) از شهر کابل

ز جبين تست روشن همه حكمت خـــــداي چو طلوع صبح صادق شب تيره را زداي

اگر از حجاب كثرت فگني فروغ وحـــدت نه ز مهر نور ماند نه زماه روشنـــايُ

شنـــــــــــــــبه (ارجو) فرزند (محمد بيك) در دهكــــــــده مسمي به ده پايان يكي از ناحيه هاي قلمرو اشكاشــــــم مربوط ولايت بدخشــــــان در سال (۱۳۵۷) ه- ش پا به عرصه وجود گــذاشت و در سال (۱۳۶۴) شامل مكتب متوسط يخدرو و بعد از فراغت دوره مــــ‌توسط تعليمات دوره ثانوي خـويش را در ليسه ذكور اشكاشم به اتمام رسانيد اينكه در سال (۱۳۷۷) ه- ش اسناد فــــراغت خويش را اخذ ميدارد بنا به شرايط نا گوار منطقه رهسپار عالم هجرت به كشور پاكســــــــتان ميگردد توام با اينكه در ديار مــهاجرت عمر به سر ميبرد علايق خود را از قلم و كتاب دور نمي دارد و در اين جريان علاقه مندي كه به شعر شاعـــري دارد به سرودن اشعار ميپردازد كه آثار موصوف شامل (غزل مخمس مسدس چهار بيتي) و غيره ميبــــــاشد.

موصوف حالا بعد از بازگشت به وطن به حيث معلم در خدمت اولاد وطن ايفاي وظيفه مينمايد اينك نمونه كلام و اشعـــــــــــار موصوف:

شكـــــــــــــوه:
اي دوست شنو گردش دوران كج و پيچ است	چون باغ يكـــي شاخ درختان كج و پيچ است
انسان همه يك زاده يك نـــسل وجود اســــت	انــواع بـــشر از همه اديان كج و پيچ اسـت
اين قالب انسان كه سرشتـند زيك خــــــــاك	از چهار عنصر اش انسان كج و پيچ است
هفتاد دو ملـــت كه زيك باغ جدا شــــــــــد	انگور به اطراف درختان كج و پيچ اسـت
اين چهار عناصـــر كه همه ضد نقــص اند	مخلوق جهان از بر اين آن كج و پيچ اسـت
از بر همين جـــيفه دنيـــا همــــــه ملـــــت	در جنگ چوسرماي زمستان كج وپيچ است
كس نيست كـــه درد دل ما گوش بيگـــــرد	بر ملـت مظلوم گپ رندان كج و پيچ اسـت
ارباب زمان در طلب دولـــت و قــــــدرت	رفــتار چنان طفلك نـــادان كج وپيچ اســـت
بر من بيــچاره ســـتم كرده روان انــــــــد	شـــــاهين ترازو كثيفان كج و پيچ اســــت
شرم نه ز مخلوق نه ترس ز خـــــــداي	سوانح اين مـــردم دزدان كج و پيچ اســـت
((ارجو)) از درد عذاب كه كشيده است رفتار همين جيفه گرايان كج و پيچ است

با دو مژگــــــــــــــــــــــانت قسم:

دلبرم بر طاق ابروي قلمدانت قســــــــــــــم با دو زلف پيچ تاب عنبر افشانت قسم

سوختم از برق رخسارت چسان پروانه وار بر جبين مهتاب پرتو افشانت قســـم

باغبان عشق بودم روز شب در مسكنــــــت نازنيم بر هواي باغ بو ستانت قســم

محو گرديدم در آن ساعت كه ديدم روي تــو بر تجلاي رخ شمع شبستانت قســـم

عندليبم در چمن فرياد دارم از غمــــــــــت با قباي نازك آن خال مژگانت قســم

جان خود برباد كردم تاكه رفتي از بــــرم بر خرام رفتن سوي خيابانت قســـم

والله حسن تو ((ارجو)) است اي گل پرهن

بر همان روز شام هجرانت قســـــــــــــــــم

انتظــــــــــــــــــــار:

انتظارام بر ره ات اي يار جانانم بيـــــــــا چون مريضي امشب بر درمانم بيــــــا

صد گره افتاده در كارم ز دام زلف تــــــو رحم كن بكشا گره اي مشكل آسانم بيـــا

اينكه افتادم به ظلمت از فراق روي تــــــو پرده برچين از رخت اي تابانم بيـــــــــا

سوختم در آتش عشق تو چون پروانــــــه پيش من در مجلس بزم رقيبانم بيــــــــا

بي گل رويت نباشد محفل ما را ضـــــــيا اي چراغ رونق افزائ شبستانم بيـــــــا

قامتم خم گشته اندر عشقبازي هاي تـــــــو تشنه كامم درغمت اي ابر نيسانم بيــــا

سينه مجرويم به بستر تكيه دارم روز و شب با تفرج بانه ساز و زود پرسانم بيـــــــــا

گر نداري وقت كافي بر رازي دوستــــي يك دو ساعت در اطاق عشق مهمانم بيا

نقـــــــــــــــــش باشد سينه ((ارجو)) پر از مهر وفا

جان از آنت ميكنم با روي چشــــــــــــــــــــمانم بيا

خوبتر نيست:

شنو جانا اگر گوشي تو كر نيســـــــــــــــــت كه شير بيشه را ترس حذر نيســـــــــــــــــــت

اگر از جان دل تو عشـــــــــــــــــــــــــقبازي به مثلت هم دلير آن شير نر نيســــــــــــــــــت

منم با جان و دل مشتاقت اي دوســـــــــــــت چرا يك دم ترا با ما نظر نيســــــــــــــــــــــت

شدم بيسميل به عشقت همچو مجنــــــــــــون ترا اي دل ربا از ما خبر نيســــــــــــــــــــــت

به گيسو پريشان سوگنـــــــــــــــــــــــــــــــد كه در قلبم به مثلت خوبتر نيســــــــــــــــــــت

اگر تشبه دهم حسنت به خورشيـــــــــــــــــد چو روشن تر ز رويت آن قمر نيســـــــــــــت

ز افغانم گل صد برگ تر سو خــــــــــــــت تو سنگ هستي كه بر قلبت اثر نيســـــــــــــت

خوش آن شام كه روشن از رخ تـــــــــــــــو كه بي رويت شبي مارا سحر نيســــــــــــــــت

ندارد (( شايق)) از حــــســـــــــــــــنت تمنا به كوه وصل تو او را گزر نيســـــــــــــــــــت

ايا ((ارجو)) فغان عشق تا كـــــــــــــــــــــــــــي

كه جز ديوانگــــــــــــــــي هيچت ثمر نيســـــت


(شايق)	(عبدالولی)

گــــــــــــرد آورنده خالق نظر (شــــــــــــــايق)

طرح و ديزاين توسط عبـــــــــــدالولي (سمنـدر)

مورخ: ۸/۲/ ۱۳۸۹ يوم چهار شنبه مطابق: ۲۰۱۰ /۰۴/۲۸

توجه!

کاپی و نقل مطالب از «اصالت» صرف با ذکر منبع و نام «اصالت» مجاز است

کلیه ی حقوق بر اساس قوانین کپی رایت محفوظ و متعلق به «اصالت» می باشد