»در این روز وقت آن رسیده که با حقانیت اعلام بداریم که برای نخستین بار در طول تاریخ نهضت آزادی بخش خلق افغان تنها سالگرد یک حزب سیاسی در افغانستان تجلیل میگردد، یک حزب سیاسی ایکه بحیث حزب طراز نوین پرولتاریا و تمام زحمتکشان کشور، حزب سپاهیان وطنپرست افغان، حزب مدافعان مصالح ملی وطن و استقلال ملی افغانستان، حزب خدمتگزار صدیق خلق و وطن واحد مان افغانستان نوین و انقلابی، حزب پاسخگوی منافع تمام مردم زحمتکش تمام ملیتها، اقوام و قبایل کشور، حزب انترناسیونالیست راستین، حزب کشاف راههای مهیب و خوفناک جامعه فیودالی - قبیله ای که در هر قدم با غولهای وحشی ارتجاع، امپریالیزم خون آشام و هژمونیزم شریر می رزمیده است، حزبی که دژ استبداد سلطنتی و رژیم اشرافی ملاک - بیروکراتیک و بورژوازی تجاری کمپرادور را واژگون ساخت و پرچم سرخ خلق - درفش انقلاب ثور و مرحلۀ نوین آنرا به ارادۀ خلق و برای آزادی و سعادت خلق دلیرانه و قهرمانانه، با قیام مسلحانۀ انقلابی برافراشت، حزبی که اکنون در خط مقدم سنگر آتشین پیکار طبقاتی زحمتکشان افغان، ملهم از قهرمانان آزادیخواه افغان، ملهم از اکتوبر کبیر و رهبر پرولتاریای جهان لنین بزرگ - این دوست صدیق و نجیب افغانها و خلقهای شرق علیه جنگ اعلام ناشده ای ارتجاع و امپریالیزم در رأس امپریالیزم آمریکا بی امان می رزمد، یورش می برد و پیروز میگردد و بسوی ساختمان جامعۀ نوین، بسوی صلح و سوسیالیزم با مارش ظفرآفرین انترناسیونال هشیارانه، شجاعانه، خردمندانه و در کادر اصول، بی ترس و بیهراس به پیش میتازد».

«رفقا! راهی را که حزب ما طی بیست سال طی کرده است، راه مهیب و سهمگین ، راه پیچیده و دشوار و نامکشوف بود. حزب در روند تشکل و تکامل خویش با یک سلسله دشواریها و موانع عینی و ذهنی برخورد نمود. عقب ماندگی عمومی و عدم رشد لازم مناسبات اجتماعی- اقتصادی سطح نازل تشکل شعور و بیداری سیاسی- طبقاتی اقشار زحمتکشان و عدم رشد لازم قوام ملی و فرهنگی به طور ناگذیر تأثیرات نامطلوب را در حزب میگذاشت، بدین جهت حزب دارای ضعف های قابل توجه بود. ترکیب اجتماعی حزب عمدتاً به روشنفکران محدود میگردید. آگاهی طبقاتی- سیاسی اعضای حزب و آمادگی تئوریک مارکسیستی- لینینستی آنان و انطباق خلاق آن در شرایط مشخص افغانستان در سطح نازل قرار داشت.

پراگماتیزم مائوئیستی و نعره های ماجراجویانه و فتنه گرانۀ مائوئیزم در یک جبهه با ارتجاع سیاه و اعمال امپریالیزم وضع سیاسی را از لحاط درک حقایق انقلابی و اصولیت انقلابی مبهم و غبارآلود میساخت. وضع نیمه علنی حزب ایجاد ساختار سازمانی وسیع و توسعۀ ارتباطات آن با توده ها را دشوار میساخت. در محیط حزبی تأثیرات نیرومند بلندپروازی های خودخواهانۀ روشنفکری شخصی، منافع گروهی و ناسیونالیستی و قبیلوی، بیماری های خرده گیری و خرده کاری و محفل بازی های خرده بورژوائی محسوس بود. نباید فراموش کرد که سرویسهای مخصوص امپریالیستی و محافل حاکمۀ سلطنتی اجنت های خودرا بغرض درهم شکستن وحدت و قابلیت رزمی حزب نیز به درون حزب نفوذ میدادند.

همۀ اینها بالای وضع حزب در دوران سالهای قبل از انقلاب تأثیر انداخته انشعابات را در صفوف حزب تحریک میکرد. در آنزمان هنوز پختگی لازم و کرکتر پختۀ انقلابی لازم و درک لازم از نقاط مشترک حزب در شرایط جامعه که میتوانست از انشعابات جلوگیری کند، وجود نداشت.»

از سخنرانی رفیق ببرک کارمل

 در جلسه باشکوه بیستمین سالگرد ح.د.خ.ا.، جدی ۱۳۶۳

»متاسفانه در عمل دیده میشود که بسیاری از کمیته های حزبی و رهبری آنها این حقیقت صریح را درک نمیکنند. احساس میگردد که آنها نمیتوانند بقای سکتاریزم، توجه بیش از حد به صحنه های خورد و ریزۀ درون حزبی، تصادمات شخصی، گفتگو ها، آوازه ها و افواهات و غیره را رفع کنند. توجه آنها معمولاً به مسایل کوچک معطوف گردیده و مسایل عمده و جدی را فراموش میکنند. متأسفانه این نوع برخورد خرده بورژوازی و روشنفکرانه، خطرناک و مهیب تا هنوز هم در وجود رفقای ما ریشه دارد. ما نتوانسته ایم در سراسر حزب خصلت های پرولتری و مردمی مبتنی بر اصول ایدیولوژیک طبقه کارگر را تعمیم بخشیم.»

از سخنان ارزشمند رفیق ببرک کارمل

 در پلینوم ۱۴ کمیته مرکزی ح.د.خ.ا. مورخ ۲۹ سنبله ۱۳۶۳ 

به مناسبتِ چهل و هشتمین سالگرد میلاد این حزب دورانساز و مترقی بشکل فشرده به تاریخچۀ دوره های قبل از پیدایش حزب مراجعه میشود و بررسی مختصری صورت میگیرد تا پرده از روی حقایق و واقعیت ها و تحولات جامعه و خلقهای رنجدیده افغانستان برداشته شود و حقانیت پیدایش این حزب به حیث یک ضرورت تاریخی در . . . . بیشتر بخوانید . . .

امین الله مفکر امینی
 از ایالت منی سوتای امریکا

2013-01-01

من در اخیر یکبار دیگر تاکید بر وحدت سازمانی و تشکیلاتی و غایوی همه شــــــاخه های جدا شده از بدنهء حزب دموکراتیک خلق افغانستان که اهداف انقلابی آن تو سط موجدین صدیق وطن در راس رفیق ببرک کارمل پایه گذاری گردیده است، تاکید می دارم. زیرا در چنین شرایط و مقطع خاص زمانی و مکانی که همه مردم شرافتمند رنجدیدهء ما واقعا به چنین نیروهای انقلابی و وطنپرست نیاز دارند تدویر یک کنفرانس سراسری حزب دموکراتیک خلق افغانستان را که سایت «اصالت» نیز در فراخوان خود به چنین چیزی تاکید داشته است، تایید می دارم و در این راستا، موفقیت همه اعضای واقعا رزمند و صدیق حزب دموکراتیک خلق افغانستان را خواهانم. بیشتر بخوانید . . .

سید داوود مصباح

حزب دموکراتیک خلق افغانستان ۴۸ ساله شد!

سالروز تأسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان را به شما رفیق ارجمند انجنیر "همت" و همکاران و تمام عزیزان و سروران گرامی تبریک عرض می دارم!

"به روان پاک شادروان نورمحمد تره کی و زنده یاد ببرک کارمل فقید و دیگر سروران به جاودانگی پیوسته درود می فرستم"

به تمام مؤسسین حزب دموکراتیک خلق افغانستان که در قید حیات اند شاد باش عرض میدارم!

در ۱۱ جدی ۱۳۴۳ ش در هوای سرد زمستانی کابل و در فضای تاریک و غم آلود سیاسی شایسته ترین مردان انقلابی و با شرف میهن عذاب دیده افغانستان با هم نشستند و اولین – درفش تابناک راه رهایی زحمتکشان کشور را برافراشتند.

آن شب خانه ای نورمحمد ترکی نور باران بود، برگزیده ترین فرزندان راستین میهن آنجا بود و آن شب سرنوشت یک ملت رقم می خورد، فردای آن شب شفق صبحگاهی کابل لاله گون و نورانی بود. صبح زود با گسترش آفتاب بر بام کوه آسمایی با اشعه- زرین خود نوید آزادی می داد، رهایی انسان زحمتکش میهن، از ستم های گوناگون طبقاتی، نژادی، مذهبی، سمتی، لسانی، اجتماعی،اقتصادی و سیاسی.

از صبح ۱۱ جدی مشعل تابناک مبارزه طبقاتی روشن گردید، مبازه و پیکار صادقانه طبقاتی به رهبری مردان رزمنده تاریخ افغانستان این نهضت مترقی انقلابی در شرایط بسیار دشوار ستم شاهی، با رهبری دقیق و حساب شده در حالی ادامه یافت که ما با مشکلات ذیل مواجه بودیم:

نبود مواد و وسایل مطبوعاتی کتاب و آثار تیوریکی.

عدم آشنایی فعالین حزب از اوضاع جاری جنبش های مترقی جهان.

نداشتن دانش تیوریکی لازم کادر ها و فعالین.

سطح آگاهی پایین جامعه و عدم درک مردم از اهداف حزب.

وضع اقتصادی بسیار بد فعالین حزب.

نبود هیچ گونه حمایت مالی و پشتبانه ای اقتصادی برای حزب.

برخورد شدید دولت با فعالیت های فعالین حزب.

تبلیغات زهر آگین روشنفکر نما های دولتی علیه حزب و فعالین.

زندانی و از کار دولتی بر کنار کردن فعالین حزب توسط دستگاه حاکم.

تحقیر و توهین کردن فعالین حزب توسط فیودال ها و آخند های وابسته به حاکمیت.

اذیت و آزار محافل حاکمه به اعضا و فعالین حزب و اتهام بستن و به اشکال مختلف ضربه زدن به حزب دموکراتیک خلق افغانستان و دهها مورد دیگر، باز هم این حزب پیشآهنگ زحمتکشان کشور بیدریغ به مبارزه و پیکار آشتی نا پذیر خود علیه ارتجاع حاکم ادامه می داد. این حزب با عشق آتشین راه رهایی توده های میلیونی کشور با اراده ای آهنین با چنگ و دندان در پیچ و خم های جامعه طبقاتی عقب افتاده ذهنی در حاکمیت ستم شاهی به مبارزه ای خود ادامه داد. مبارزین و فعالین این حزب پیکار جو و رزمنده در دل شهر و روستا ها به مناسبت های مختلف با درفش های سرخ به میدان می آمدند و به تظاهرات خیابانی خود مردم را متحد و دشمن را سراسیمه می ساخت. در شهر کابل کارگران جنگلک و کارگران مختلف و مکتب ابن سینا، دارالمعلمین، خوشحال و رحمن بابا، لیسه زراعت و دانش آموزان دانشگاه کابل در یک چشم برهم زدن با شعار های سرخ به خیابان می آمدند و شهر کابل را لاله گون می ساختند، با شعارهای انقلابی کاخ استبداد را به لرزه می آوردند.

دلیل آن همه شور و شوق و همبستگی در آن بود که:

ما فرزندان پا برهنه ی زحمتکشان افغانستان راه نجات خود را از طلسم استبداد ستم شاهی در مرام و طرز مبارزه ای حزب دموکراتیک خلق افغانستان می دیدیم.

دوم این که رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان از با دانش ترین روشنگران با – اراده تشکیل یافته بود که به آرمان و جهان بینی علمی معتقد بودند.

شادروان ببرک کارمل یکی از چهره های شناخته شده و پیش آهنگ مترقی مرد پیکار مبارزه بود و با خردمندی در سکان این کشتی نجات قرار داشت.

اساس مرامی این حزب طوری تدوین یافته بود که در مدت ۱۴ سال مبارزه و جدایی و پیوند باز هم در اساسات مرامی تغییری رخ نداد، تا سرانجام با شهادت خیبر شهید و مبارز و با دانش این مکتب توسط عمال ارتجاع حاکم، دست های رفیقانه با هم گره خورد و رهبری یکدیگر را در آغوش گرفتند. دست آورد آن پیروزی قیام هفتم ثور ۱۳۵۷ بود.

مگر در حال حاضر نمی شود دست ها بسوی همدیگر دراز شود و رفقا تلخی ها و – رنجش های گذشته را بخاطر نجات وطن فراموش نمایند و یک حرکت تاریخی دیگری را در پرتو وحدت رفیقانه انجام دهند؟

مردم افغانستان منتظر حرکت ماست. توده ها در یافته اند که از این وطن فروش های مزدور حاکم چیزی بر نمی آید. همه می پرسند که ما کجا هستیم، چرا نظاره گر بدبختی های شان هستیم. این کشور باید نجات یابد تا چه وقت در اسارت یک مشت غارتگر مزدور و وطن فروش باید بود؟

در برابر سوالات مردم انگشت بسوی آنانی که در کابل از چکیده های حزب دموکراتیک خلق افغانستان برای نمایش شخصیت های خود حزب درست کرده اند، اشاره کنیم!

مردم می خندند. مردم باز می پرسند شما یعنی (ح.د.ا.خ) کجا هستید؟؟؟

ما جز سکوت چه می توان گفت؟ ما از شرم گفته نمی توانیم که رفقای ما خواب اند و یا عده ای منتظر عنایت امپریالیست های امریکا هستند که از ایشان بطور انفرادی دعوت به همکاری و نوکری کنند.

گفته نمی توانیم که جنگ وحدت بر سر رهبر شدن است، کیش شخصیت و خود خواهی. همان مرض قدیم همان مرضی که حزب و حاکمیت مردمی را بدین روز رسانید.

رفقا! مردم میهن و ما چرا روی "ح.د.خ.ا" پا فشاری داریم؟! به این سبب که این- حزب از اعتبار بین المللی برخوردار است و نزد احزاب برادر راجستر می باشد.

این حزب تاریخ دارد، دوست و دشمن در سطح جهان این حزب را می شناسند. این حزب در سطح ملی و جهانی افتخاراتی دارد و ۱۴ سال در خدمت زحمتکشان کشور بوده و از دست آوردهای مردمی در دفاع و سازندگی قرار داشته. این حزب تجارب – زیاد گران بها دارد و می تواند کشور را از پرتگاه سقوط نجات دهد.

رفقا! گذر زمان به کسی منتظر و متوقف نمی ماند. امروز کاملا برای وحدت کامل و حرکت رهایی بخش آماده است، فردا دیر است. بیایید بخاطر مردم میهن و نجات کشور و سردر گمی خود ما بلادرنگ دست بکار شویم و کنگره ای سراسری حزب دموکراتیک خلق افغانستان (کنفرانس سراسری) را دعوت و به فراخوان های اصالتداران و سایت تابناک «اصالت» درین رابطه لبیک گوییم.

مؤسسین حزب را که در قید حیات اند، بحیث سمبول افتخارات و شکوه مندی حزب و تأمین بدون قید و شرط وحدت کامل حزب دموکراتیک خلق افغانستان دعوت کنیم.

 فردا دیراست. نسل انقلابی حزب به قدر کافی پیر و زهیر شده اند، فردا این کانون از مردان و زنان نسل متعهد و انقلابی خالی می شود و جوانان ما یا بیخیال اند و یا از ایدئولوژی و جهان بینی علمی تهی. جهان بینی علمی سلاح مبارزه طبقاتی است، بدون آن مبارزه معنی ندارد و کارایی رهایی بخش ندارد.

ما چرا نمی توانیم به دور حزب اصلی و مادر جمع شویم. بگذرید از این آلونک های بی اثر بدون کمیت و کیفیت و بدون جهان بینی علمی. 

بیایید راه روشن و شناخته شده ای خود را در پیش گیریم و صمیمانه یکدیگر را در آغوش بگیریم و با افتخار و سر بلندی بدور حزب دموکراتیک خلق افغانستان جمع شویم، تا مردم عذاب دیده ای کشور و احزاب برادر و جهان مترقی به ما آفرین و شاد باش بگویند.

زحمتکشان میلیونی کشور و اعضای حزب منتظر شما است. اگر به فراخوان های «اصالت»، مردم و اعضای حزب پاسخ ندهید همه افتخارات گذشته ای شما که هیچ، مسئولیت آینده هم به شما تعلق می گیرد. آنوقت شما زنده نخواهید بود که بگویید که ما سر رهبری جور نیامدیم و حزب چنین و چنان ساختیم.

ما در برابر حزب و میهن با فریاد بلند و صادقانه می گوییم که "یا حزب دموکراتیک خلق افغانستان" یا هیچ!.

زنده باد حزب دموکراتیک خلق افغانستان!

گفتنی های «اصالت» در رستاخیز اصالتداران

چهل و هشتمین سالروز تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان گرامی باد!

 چهل و هشت سال قبل از امروز کشور عزیز مان افغانستان و مردم زحمتکش کشور با تاسیس ح.د.خ.ا. صاحب حزب سیاسی شدند و اهداف بزرگ را پیش راه خویش قرار دادند که بر خواسته های عدالت خواهانه اکثریت مردم کشور سازگار بود و به خاطر رهایی خلق زحمتکش کشور از زیر یوغ استبداد شاه سالاری و خان سالاری و ایجاد دولت ملی و دموکراتیک بر بنیاد عدالت اجتماعی اقتصادی و فرهنگی با یک برنامه علمی و مرام نامه اساس و برجسته مشخص گردیده بود.

کار و زار سیاسی آن زمان همت والا میخواست و از خود گذری که در حد توان یک انسان متحد به خلق و مردم کشور متبارز شده میتوانست که بر حق توانمندی و پشت کار سیاسی رشادت و از خود گذری در درک نمودن وحدت و یکپارچگی ح.د.خ.ا. را تنها میتوان از رهبر گرانقدر حزب محبوب مان ح.د.خ.ا. زنده یاد ببرک کارمل عزیز آموخت و فرا گرفت.

به باور من با حسرت داشتن از دیروز دوری جست و آینده نگر و خوب نگر اندیشی را نباید از دست داد بدین معنی که با مثبت فکر کردن دستان یکدیگر را صادقانه فشار داد و با کنار گذاشتن اختلافات ذوقی و سلیقه یی بیشتر از پیش  به امر وحدت به خاطر تشکل و انسجام اعضای پر افتخار ح.د.خ.ا. به خصوص آن عده اعضای حزب و رفقایی که آگاهانه و صادقانه این راه دشوار را با مسوولیت پذیری و بصیرت تمام بر دوش میگیرند با هم رفیقانه و متحدانه به پیش برویم.

فرخنده باد چهل وهشتمین سالروز تاسیس ح.د.خ.ا.

جاویدان باد خاطرات قهرمانان و شهدای راه آزادی و ترقی اجتماعی

وحدت وحدت و باز هم وحدت نیرومند باد!

امــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرالله همــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــرزم

31.12.2012

جرمنی

درود های گرم برای رفیق فضلی و تمام رفقای عزیز،

امید تندرستی و پایداری شما رفقای عزیز را خواهانم. با استفاده از فرصت سی و سومین سالروز ششم جدی، روز نجات افغانستان را از چنگ هیولای های پاکستان، چینی و امریکائی و همچنان چهل و هشتمین سالروز تاسیس حزب دموکراتیک خلق افغانستان را تبریک می گویم. من چند جلد کتاب را برای کتابخانه «اصالت» و تمام رفقا و دوستان نهایت عزیز تقدیم می کنم.

با احترام،

رحیم آریا

ارلاندو

(حقیقت چهار قرن زندگی)

قسمت دوم

ساعت شوم