چهارشنبه،  ۲۰ فبروری  ۲۰۰۸

نويسنده : رحيم آريا

 معرفی رجال عمده افغانی
 در مشروطیت اول و دوم به مناسبتِ
 استقلال افغانستان


محمود طرزی

 محمود طرزی فرزند غلام محمد خان طرزی و نوادهء سردار رحمدل خان برادر سردار پاینده محمد خان بارکزی در اول سنبله ۱۲۴۴ شمسی در جوار مرقد سلطان محمود در شهر غزنی افغانستان تولد یافته است . خانواده طرزی در سال ۱۸۸۱ م از قندهار به کویته و کراچی فرار کردند و در این ایام محمود طرزی ۱۷ ساله بود و از سال ۱۸۸۲ م تا سال ۱۸۸۵ م در کراچی زندگی کرد و در انجا زبان اردو را اموخت ولی خانواده طرزی در تابستان سال ۱۸۸۵ م به بغداد مسافرت کردند و محمود طرزی در انجا زبان ترکی و عربی را اموخت و در سال ۱۸۸۶ م محمود طرزی به دمشق رفت و در انجا زبان فرانسوی را اموخت و در پهلوی ان مطالعات وسیعی در ادبیات، حقوق و سیاست و اجتماعیات نمود و کتب زیادی را به زبان دری ترجمه کرد و به بسیاری از کشور های عربی سفر نمود .

بعد از وفات غلام محمد خان طرزی پدر محمود طرزی در سال ۱۹۰۰ در دمشق، محمود طرزی پس از مرگ پدر به کابل آمد و نه ماه را درین شهر سپری کرد. بعد از بازگشت به کابل، امیر حبیب الله خان مرحوم طرزی را به بازگشت به کشور دعوت نمود و مرحوم طرزی دعوت امیر حبیب الله خان را برای بازگشت به افغانستان قبول نمود و بعد از ۲۳ سال مهاجرت در سال ۱۹۰۵ م با تمام فامیل خویش به کابل بازگشت و در خانه ملا توخی در ده افغانان کابل سکونت کرد .

پس از چندی دو دختر محمود طرزی به همسری دو شهزاده افغانستان شهزاده امان الله و شهزاده عنایت الله در آمدند ـ پس از کشته شدن امیر حبیب الله در زمستان ۱۲۹۷ هجری خورشیدی ثریا دختر محمود طرزی شهبانوی افغانستان شد و او نخستین زنی بود که بدون حجاب سنتی در انظار نمایان گشت .

مرحوم طرزی بعد از بازگشت به افغانستان نشریه سراج الاخبار را به راه انداخت و علاوه بران 31 کتاب و رساله منثور و منظم را به به زبان دری ترجمه نمود . بعد از اعلان استقلال افغانستان در سال ۱۹۱۹ م مرحوم طرزی بحیث اولین وزیر خارجه کشور منصوب شد و بعد از دوره وزارت امور خارجه در سال ۱۹۲۲ م به حیث وزیر مختار افغانستان در پاریس – فرانسه تقرر یافت و در سال ۱۹۲۸ م به کابل بازگشت و از مشاغل رسمی کناره گرفت.

پس از سقوط دوران شاهی امان الله در سال ۱۳۰۷ به هرات رفته و از انجا به ایران و سپس راهی ترکیه شد ـ این تبعید دوم طرزی چهار سال به درازا کشید ـ تا انکه بتاریخ ۲۲ نوامبر سال ۱۹۳۳ و به عمر ۶۸ سالگی در اثر سرطان جگر درگذشت، درست دو هفته پیش از این محمد نادر شاه در کابل کشته شده بود ـ

 

روانش شاد باد !

 

عبدالرحمن لودین

محمد ولی خان دروازی

میر غلام محمد غبار

  مولوی عبدالرؤف خان قندهاری (خاکی)

مولوی عبدالواسع  (خاکی)

استاد عبدالرب خان قندهاری خاكی

سردار عبدالحسین عزیز

سید حسن شیون

میر قاسم خان

عبدالهادی داوی «پریشان»

سید غلام حیدر پاچا

میرزا محمد مهدی چندوالی

غلام محمد خان میمنه گی

 

www.esalat.org